ТЕКСТ – ДАЛИ СИЛНИТЕ И ХРАБРИ ЛУЃЕ СЕ ВОДИЧИ НА ПРЕДИЗВИЦИТЕ НА ЖИВОТОТ?! ИЛИ ОБИЧНО ТОА СЕ ОНИЕ ЛУЃЕ КОИ КРВАРАТ ВО ТИШИНА?!

Таа седи самa пред прозорецот, со тежината на светот која и ги притиска рамената. Таа го зема телефонот и ги чита нејзините пораки, но никоја од нив не ја прашува дали е таа добро.

Таа секогаш ги проверува луѓето, нивните состојби и чувства, но никој не  сфаќа дека можеби и на неа и треба помош. Таа се појавува силна поради тоа колку се грижи, поради тоа колку често таа е таму кај луѓето на кои им е потребна. Но, длабоко во внатрешноста, таа се распаѓа и никој не се грижи за тоа.

Потребна и е помош, но никој не може да и ја даде.

Таа веќе не одговара толку на пораките што ги добива. Таа останува почесто дома. Нејзиниот живот како да се срушува дел по дел врз неа, и се труди само да се одвлече себеси на работа и да се врати дома. Луѓето велат дека ја нема, дека не ја виделе со “векови” и дека не е толку активна преку Интернет, како порано, но сепак никој не ја прашува дали е таа добро, бидејќи таа беше најхрабрата, таа беше преполна со совети и самодоверба.

Се прашува што згрешила. Таа се прашува зошто никој не се грижи за неа. Зошто луѓето кон кои  таа толку се грижела и бурно но и тивко во минатото, не сакаат да ја посетат и да се уверат дека е добро?

Таа се чувствува осамена од ден на ден. Ѕидовите се затвораат околу неа.  Во мал дел на нејзиниот ум, таа знае дека се грижат за неа. Но, потешко е да се убеди во тоа кога ноќта паѓа секоја вечер и се вметнуваат неизбежните, огромни чувства на изолација и осаменост.

Нејзините размислувања стануваат се повеќе и повеќе негативни, а на неа и е потешко да се рационализира колку повеќе ја губи битката со злобата во реалниот живот. Полека, таа станува лушпа на една личност. Треперењето на светлината на крајот од тунелот почнува да згаснува додека се губи надежта.

Таа знае зошто никој не наоѓа време да разговара со неа. Таа знае зошто никој не е загрижен. Не е дека не им е грижа – тоа е затоа што тие ја имаат означено како силна личност и претпоставуваат дека може да се справи со какви било тешкотии со кои се соочува. Тие целосно го занемаруваат фактот дека дури и на „силните“ луѓе им е потребна помош.

Секој само претпоставува дека е добро.

На сите им треба помош. Доволно е  да се обидете да бидете таму кај луѓето кога им треба рака да се држат за да ја задржат главата над водата. Уште потешко е кога се удавите и нема никој таму да ви помогне.

Стапката на самоубиство значително се зголемува во последните неколку децении, како за мажи, така и за жени.

Проверете дали имате пријатели кои се премногу силни и храбри кон предизвиците на животот. Никогаш не знаете кога ќе им треба помош , освен ако не ги прашате.