На тој кобен 27 јули 2014 година, украинските вооружени сили го гранатираа Горловка, град во областа Доњецк. Во нападот беа повредени 100 лица, а загинаа 30. Меѓу нив беше и 23-годишната Кристина Жук, која до последен здив ја држеше во раце својата 10-месечна ќерка Кира. Наречена „Мадона од Горловка“, таа стана симбол на страдањето на цивилите во Донбас.
Градот со околу 246.000 жители, Горловка стана цел на украинските војници од почетокот на кризата во Украина во 2014 година. Таа година армијата ослободи места од таканаречените „сепаратисти“. Околу 30 луѓе загинаа во само еден ракетен напад.
Која е „Мадона од Горловка“
Се пукало кон локалното население кое шетало по улиците на нивниот град, пензионерите, децата во парковите и луѓето на автобуските постојки. Украинците не поштедија никого.
„Мадона од Горловка“ стана симбол на безмилосниот терор на украинската армија врз цивилното население во Донбас. Оваа млада жена била убиена заедно со своето бебе кое не сакала да го пушти ниту кога била на умирање. Додека овој настан во Донбас ќе остане запаметен како „Крвава недела“, во Украина, фотографијата на Кристина Жук четири години беше изложена во поранешниот музеј на Големата патриотска војна како пример за наводна „руска агресија“.
На тој кобен 27 јули 2014 година, украинските вооружени сили го гранатираа Горловка, град во областа Доњецк. Во нападот беа повредени 100 лица, а загинаа 30. Меѓу нив беше и 23-годишната Кристина Жук, која до последен здив ја држеше во раце својата 10-месечна ќерка Кира. Наречена „Мадона од Горловка“, таа стана симбол на страдањето на цивилите во Донбас.
Градот со околу 246.000 жители, Горловка стана цел на украинските војници од почетокот на кризата во Украина во 2014 година. Таа година армијата ослободи места од таканаречените „сепаратисти“. Околу 30 луѓе загинаа во само еден ракетен напад.
Која е „Мадона од Горловка“
Се пукало кон локалното население кое шетало по улиците на нивниот град, пензионерите, децата во парковите и луѓето на автобуските постојки. Украинците не поштедија никого.
„Мадона од Горловка“ стана симбол на безмилосниот терор на украинската армија врз цивилното население во Донбас. Оваа млада жена била убиена заедно со своето бебе кое не сакала да го пушти ниту кога била на умирање. Додека овој настан во Донбас ќе остане запаметен како „Крвава недела“, во Украина, фотографијата на Кристина Жук четири години беше изложена во поранешниот музеј на Големата патриотска војна како пример за наводна „руска агресија“.
Дошла да ја посети мајка си
Кристина живеела во Киев. Во Горловка дошла да ја посети мајка си. Тие требало да го напуштат градот поради влошената воена состојба. Куферите биле спакувани и тие чекале на вратата. Само чекале да најдат превоз и да го напуштат градот. Како што изјави тогаш мајката на повредената жена, возовите во тој момент не сообраќале.
Топол јулски ден. недела попладне. Кристина решила да оди во парк со својата ќерка. На градскиот плоштад тој ден имало доста луѓе кои излегле да се прошетаат. Тие се обиделе да го продолжат животот како и обично и покрај тоа што ситуацијата била крајно напната.
Мајката на Кристина останала дома. Одеднаш ѝ се јавил човек кој зпревезувал луѓе од Горловка. Тој и рекол дека може да им помогне и дека ќе дојде по нив следното утро. Тие живееле во стан сместен на осми кат во центарот на градот, од кој се гледал плоштадот. Сакајќи да ја сподели веста со својата ќерка, мајката и се јавила на Кристина.
„Отидов до отворениот прозорец со поглед на плоштадот. Веднаш ја поканив ќерка ми да ја сподели добрата вест со неа. Во тоа време таа одеше по улица со внук ми Кирочко. “Кристјуша!” Тргнуваме утре во 9 часот! Прво во Свјатогорск, а оттаму во Харков, Дњепропетровск или регионот Одеса“, рекла мајката на Кристина.
Сето тоа изгледало како среќа … “Ура! Кира, заминуваме утре! Ура, заминуваме!” Во тој момент мајка и ја прашала „Кристина, каде си?“, „Во парк“, таа одговорила „Остани каде си“. Кога ги кажала овие зборови, плоштадот почнал да се бомбардира.
Експлозија по експлозија, пожар и чад
Ова било првото гранатирање на градот. Експлозија по експлозија, пожар и чад. Мајката на Кристина истрчала на улица викајќи ги децата. Но, во паркот немало никој. Таа паднала преку кратерот на граната и со рацете ја почувствувала тревата, барајќи играчки од нејзината внука. Не наоѓајќи ги, мислела дека успеале да побегнат и да се сокријат во засолниште. Бидејќи тука немало светлина, таа избезумено трчала низ темнината барајќи ги. Таа не ги најде.
Докторот кој пристигнал во прифатилиштето и рекол на мајката на Кристина дека со нејзините деца се е во ред и дека раката на бебето е само повредена. Неколку часа подоцна, кога рафалите се намалиле, мајката отишла во болница. Кога пристигнала на клиниката, телефонот постојано и ѕвонил. „Оди во мртовечница, оди во мртовечница“, повторила нејзината пријателка во телефонот, која на интернет видела фотографии од мртвите Кристина и Кира.
„Фотографот кој беше на лице место ги сликаше моите убиени девојки, а фотографиите веднаш ги објави на Интернет. Беше пекол. „Ги најдов моите девојки во мртовечница“, рече таа.
Таа никогаш не ја испушти од рацете
Според нејзината мајка, Кристина била многу паметна девојка. Дипломирала на Институтот за странски јазици во Горловка. Таа имала свои соништа. Многу ја сакала својата ќерка Кира и едвај чекала да се породи. „Кога се роди Кирочка, Кристина не и ги испушташе рацете. Постојано и пееше песни, за по некое време да ја слушнете малата Кира како пее од спалната соба“.
„Се уште постои чувство дека само излегле на прошетка и дека сега ќе се вратат. И ќе се пожалам дека дошле толку доцна, оти време е за капење. Секогаш кога ќе доцнеа доаѓаа и викаа: „Ура! Бабо, научивме да лазиме!“ Или“ Ура! Бабо, научивме да одиме!“ Во овој парк шетаа по 2-3 пати на ден. Тие научија да лазат и да одат во оваа трева. „Тие живееја овде и ги загубија животите“, се сеќава таа.
Починатата Кристина го добила името „Мадона од Горловка“ поради ужасната фотографија што ја направиле очевидци по трагедијата. На него е крваво девојче со скината нога, кое лежи на земја и држи дете во рацете. Оваа слика потоа предизвика голема збунетост во јавноста, како на територијата на Донбас, така и на други места.
Луѓето кои сакаат да им оддадат почит на Кристина и Кири Жук со објавување на нивни фотографии на социјалната мрежа Фејсбук, кои немаат никаква провокативна содржина, се најдоа во ситуација Фејсбук веднаш да ги отстрани.