ГАРДИЈАН: ЕУ треба да заборави на санкциите против Русија, бидејќи тие прават повеќе штета отколку корист

Додека лидерите на ЕУ се обидуваат да постигнат консензус за новиот пакет санкции против Русија, кој ќе вклучи еден вид ембарго на руската нафта, колумнистот на британски Гардијан Сајмон Џенкинс вели дека не само што санкциите не помагаат да се стави крај на војната во Украина, туку предизвикуваат проблеми ширум светот поради скокот на цените на храната и енергијата.

Шест милиони домаќинства во Британија се соочуваат со можност за ограничување на електричната енергија оваа зима со цел да се задржат санкциите кон Русија, но и кон потрошувачите ширум Европа. И сето тоа и покрај тоа што Европа инвестира околу милијарда долари дневно во Русија за да плати гас и нафта, кои и понатаму ги троши. Ова изгледа лудо. На предлозите на ЕУ за суспендирање на плаќањата разбирливо се противат земјите блиски до Русија, кои во голема мера зависат од нејзините фосилни горива; Германија купува 12% од нафтата и 35% од гасот од Русија, бројки кои се многу повисоки во Унгарија.

Изгледа дека ЕУ во Брисел не знае што да прави. Предложен е дипломатски компромис – ослободување од санкциите за увоз на гасоводи, што би ги поштедило Унгарија и Германија – но не е договорен практичен план. Вистинската причина е што кавгите за санкциите се сведоа на мачо реторика. Тие треба да го убедат странскиот режим да промени некои неприфатливи политики. Ова ретко се случува, ако некогаш се случи, а во случајот со Русија очигледно не успеа. Пратениците сега тврдат дека санкциите се само одвраќање, што треба да функционира на среден и долг рок. Како што војната во Украина се префрла во втора брзина, тој рок навистина може да биде долг.

Санкциите можеби ја оштетија кредитната способност на Русија, но само зголемувањето на светските цени на гасот за 70 отсто го зголеми нејзиниот платен биланс. Трговскиот суфицит на нејзината тековна сметка, според нејзината централна банка, сега е повеќе од три пати поголем отколку пред инвазијата. Во исто време, санкциите јасно им штетат на земјите од Западна и Централна Европа кои ги воведуваат.

Апсурдно е да се очекува дека Унгарија ќе се откаже од руската енергија и, како што вели, ќе фрли „нуклеарна бомба“ врз својата економија, без фиксна цел или временска рамка на повидок. Санкциите имаат ужасна навика да бидат тешки за укинување. Уште полошо санкциите требаше да го блокираат европскиот гас, дополнително да ги зголемат цените во негова корист.Таа веќе ги блокира пристаништата на Црното Море, од кои вообичаено се испорачуваат милиони тони украинско жито во надворешниот свет. Оваа блокада доведе до 48% пораст на цените на житото до 2019 година, уништувајќи ги пазарите, особено ширум Африка. Ова за возврат ја зголеми вредноста на огромниот руски извоз на жито. Русија понуди да ја укине блокадата доколку бидат укинати санкциите. Дали ова е контроверзно останува да се види, но Западот не може да биде слеп пред несаканите последици од својата војна за санкциите.

НАТО беше разумно скрупулозен да не ескалира војната во Украина во конфликт низ Европа. Санкциите не познаваат таква суптилност. Милиони невини луѓе низ Европа и далеку од нејзините брегови ќе страдаат бидејќи цените на храната и енергијата растат. Линиите за снабдување се прекинати. Трговските врски пропаѓаат. Жртвите се главно сиромашни.

Целта – да се принуди Русија да ги повлече своите сили од Украина – очигледно не е постигната. Воената помош беше многу поефикасна во овој поглед. Но, штетата направена врз остатокот од Европа и надворешниот свет сега е очигледна. ЕУ треба да се држи до помагање на воените напори на Украина и да ги укине економските санкции кон Русија. Тие се самобендисани и бесмислено сурови, заклучува колумнистот на Гардијан.