Стоилковиќ во колумна за српскиот портал „Факти“: Пола век беше ерес да се декларираш како Србин во Македонија, а сега е ерес да си Македонец во Македонија

Сѐ беше јасно на потпишувањето на Договорот од Преспа, по што следуваше децидна изјава на грчкото МНР дека, меѓу другото, граѓаните на Македонија не треба ни да сонуваат како Македонци да влезат во ЕУ. И токму на тој бран бугарската држава ги впрегна сите свои капацитети во непромисленото бугаризирање на буквално сѐ македонско, и суштински – сѐ што основаа македонските патриоти главно во т.н. омаловажено „српско време“, па македонските комунисти бесрамно им го украдоа и потоа во рамките на Југославија го изградија како нивно наследство, сурово постапувајќи со нив, но и со нас Србите, до тој степен што за половина век беше најцрната ерес да се декларираш како Србин во Македонија, пишува во колумната за српскиот портал Факти, Иван Стоилковиќ, пратеник и претседател на Демократската партија на Србите во Македонија.

Сега се чини дека е дојдено време најцрна ерес да се биде Македонец во Македонија, а процесот го водат македонските квислинзи и никој друг, комунистички манијаци, Албанци, кои во својата борба за остварување на севкупните албански национални интереси немаат милост ниту за Македонците, а камоли за нас Србите или некој друг во Македонија…

…Поддржувачите на европската интеграција ја оправдуваат секоја отстапка за Бугарија, со спинот дека ќе биде добро за земјата ако македонскиот проблем се внесе во ЕУ, очигледно не разбирајќи дека овие услови оневозможуваат тој проблем некогаш да го премине прагот на ЕУ.

…Македонската дипломатија не е дорасната на предизвикот со кој се соочува земјава, па влегоа во процес на подготовка на пристапните преговори спротивно на сите утврдени принципи и наместо билатерален пристап, добија пакет.

Процесот беше внесен во пакет со Албанија. Дури во оваа фаза се виде подметнувањето, па сега без разлика на парламентарното мнозинство, кое е прилично несигурно, процесот на прифаќање на бугаризацијата се одвива без никакви проблеми со оглед на фактот дека сите претставници на албанските партии сесрдно го поддржуваат овој процес, прифаќајќи го францускиот предлог Албанија ги почнува преговорите со ЕУ, но не и Македонија. Зошто?

Затоа што Македонија прво мора да влезе во процесот на уставни измени, да ги вклучи Бугарите во македонскиот Устав, формулацијата не е позната, но со оглед на коментарите – најверојатно ќе биде некој повисок статус.

Процесот на уставни измени според македонскиот устав трае од пет до шест месеци, а за негова промена е потребно двотретинско мнозинство, кое за парламентарното мнозинство останува недостижно и со помош на сите пратеници Албанци…

Во овој момент, постојат две можни насоки на развој.

Првата, властите формално да го прифатат францускиот предлог, отворајќи му го патот за преговори на Албанија и без спроведување на домашен терен, сепак да не ги започне пристапните преговори, со што дополнително ќе го налути македонскиот народ.

И втората, под масовен притисок на јавноста и демонстрации, рушење на македонската Влада и распишување вонредни парламентарни избори.

Опозицијата, на крилата на масовното народно незадоволство, го зголемува притисокот да го отфрли францускиот предлог и да бара нова шанса во некои нови разговори со ЕУ.

Власта, како и секоја октроирана влада, го прифаќа диктатот, иако знае дека на идните избори – кога и да се случат, ќе следи дебакл и процес на „пасокизација“ или судбина на Демократската партија на Борис Тадиќ…