Покрај поддршката во оружје и опрема, Украина доби и многу важна разузнавачка помош од западните партнери, која требаше да остане помалку видлива за јавноста, пренесува Дојче Веле.
Војната меѓу Русија и Украина е војна на шпиони, наведува во својата анализа Дојче Веле. Украинските вооружени сили со недели им пружаа жесток отпор на руските сили, а западните земји им помагаа не само со оружје, муниција, опрема, обука и материјали, туку и со разузнавачки информации. Најпрво САД и Велика Британија, но и други земји од НАТО со своите тајни служби ги поддржуваат украинските војници, се наведува.
Тие препраќаат сателитски снимки, помагаат во електронското извидување, пресретнуваат руски радио пораки или предупредуваат за претстојните воздушни напади. Експерти од британската служба за прислушување со месеци и помагаат на Украина да се одбрани од руски сајбер напади.
Така, министрите за правда на мрежата на тајните служби „Пет очи“ и ветија на Украина помош во гонењето на руските воени злосторства. Тие ќе дадат поддршка и за Меѓународниот кривичен суд, објаснија шефовите на секторите на САД, Велика Британија, Австралија, Нов Зеланд и Канада.
Украинското државно обвинителство неодамна соопшти дека истражува повеќе од 11.000 случаи на наводни воени злосторства. Во меѓувреме, Меѓународниот кривичен суд испрати 42 истражители во Украина.
Успех на интелигенција
Јавноста генерално молчи за тоа колку е обемна помошта на странските служби. Меѓутоа, американските разузнавачки кругови веќе зборуваат за еден од најголемите успеси на разузнавачките служби, споредувајќи го со кубанската ракетна криза и пронаоѓањето на главниот терорист Осама Бин Ладен во Пакистан.
„Редовно обезбедуваме детални и навремени разузнавачки информации на Украинците на бојното поле за да им помогнеме да ја одбранат својата земја од руска агресија и ќе продолжиме да го правиме тоа“, се вели во соопштението на Белата куќа кон крајот на април.
Немаше повеќе детали. Сепак, се вели дека неколкукратно повеќе западни тајни служби ѝ дале на украинската армија одлучувачка предност – и нанеле значителни загуби на руската армија. Така барем неодамна објавија неколку американски медиуми.
Според студијата на Њујорк Тајмс, американските разузнавачи биле тие што и помогнале на украинската армија да убие дванаесет руски генерали досега. „Вашингтон пост“, пак, објави дека американските служби на Украинците им ги доставиле точните координати на рускиот воен брод Москва, кој беше потопен во прецизен ракетен напад.
Тоа што, како што се наведува, руските падобранци не успеале да извршат ненадеен напад на аеродромот Хостомел кај Киев во првите денови од војната е последица, велат тие, на предупредувањата на тајната служба на ЦИА до Украинците.
Шефот на ЦИА предупредува
Владата на САД не само што е ентузијастичка поради овие извештаи и очигледно се обидува да ја ограничи штетата. Портпаролот на Пентагон изјави дека САД ѝ дале на Украина информации за војната, но не дале прецизни податоци за локацијата на високите руски воени функционери. Исто така, нема влијание врз тоа кои цели ги напаѓа Украина. „Да бидам искрен, Украинците имаат многу повеќе информации од нас“, рече портпаролот.
Шефот на ЦИА Вилијам Барнс повика на тајност во врска со помошта на тајната служба за Украина. На јавната расправа минатата недела, тој не ги демантираше медиумските извештаи, но рече:
„Тоа е неодговорно. Опасно е кога луѓето премногу зборуваат за интелигенција, приватно или јавно.
Америка не сака да биде странец во војната
Има многу практична причина зошто, за разлика од испораките на оружје, не се зборува за соработка на тајните служби: службите не сакаат да ги загубат своите ресурси, без разлика дали се работи за човечки ресурси, кои имаат пристап до руската армија или дури и до Кремљ, или способности за технички мониторинг.
Политичките аспекти исто така играат улога: колку подетални информации за повеќекратната поддршка за Украина стануваат достапни, толку повеќе може да се создаде впечаток дека е во тек војна за посредување. Нешто што особено САСД очигледно сака да го избегне, иако неспорно е дека американската поддршка и годините на обука на американскиот воен персонал значително придонесоа за досегашните воени успеси на Украина.
Во 1980-тите, САД слично, повеќе или помалку тајно, помогнаа да се потиснат московските трупи во Авганистан. Во тоа време, Советскиот Сојуз изврши инвазија на соседна земја. Соединетите држави и другите земји тогаш користеа оружје за да ги поддржат авганистанските бунтовници, муџахедините. Советскиот Сојуз се вклучи во герилска војна која траеше десет години и заврши со повлекување на советската армија во 1989 година.